τετρακιονίς

-ίδος, ή, κατ' άλλους, τετρακιόνις, -όνιδος, ἡ, Μ

τάφος αγίου με τέσσερεις κίονες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τετρακίων, -ονος «αυτός που έχει τέσσερεις κίονες» + κατάλ. -ίς, -ίδος].